We hadden vandaag nou eens helemaal niks gepland. Alleen van A naar B
rijden. Wat doe je dan als je opstaat: op het gemak inpakken, even nog
buiten op het terras van het uitzicht uit de boomhut genieten, nog maar eens
douchen, uitgebreid gaan ontbijten, even met dochterlief videobellen, de
laatste foto's bij de voedertafel maken en dan rond half elf uitchecken.
Onze bagage hadden ze net opgehaald en werd met een golfkarretje naar de
boot gebracht, ik kreeg een lift aangeboden. Michel ook maar die besloot te
lopen, ik vond het wel lekker om weggebracht te worden. Michel had
vanochtend wat op de route zitten puzzelen. Hij wilde wel eens een stukje
binnendoor rijden. Daar krijg ik al de kriebels van en zie overal de
spreekwoordelijke beren op de weg. Dadelijk moeten we door een
rivierbedding, rijden we muurvast in de modder, krijgen we stukken in the
middle of nowhere of zijn de rotsen gewoon te groot om fatsoenlijk te
rijden. We hebben dan wel een 4x4 auto maar dat staat in geen vergelijk met
de terreinwagens die we hier zijn. Maar goed, ik ben niet de flauwste. Met
de belofte om om te keren als het niet gaat vertrokken
we. De eerste paar kilometer waren wel te doen. Hier en daar een flink
gat in de weg of een grote plas maar niks waar onze Toyota RAV van
schrok. We moesten een afslag nemen maar dat was een grote modderboel en
wederhelft zag ook wel dat dat geen optie was. Optie B dan maar. Dan
moesten we een stukje omrijden. Na nog maar eens een paar kilometer
hotsen, botsen, glijden, stuiteren en glibberen zijn we toch maar
gekeerd. Michel blij dat ie z'n adrenaline kick gehad heeft en ik blij om
weer verharde weg onder de wielen te hebben. Bovendien hadden we nog een
paar mooie schildpadden gezien die we anders zouden missen. In Pital
hebben we de laatste boodschappen gedaan, dat wil zeggen nog wat wijn en
chips ingeslagen. Rond half twee waren we op onze plaats van bestemming
waar we in een soort van iglo slapen op het terrein van een hacienda. Kei
leuk! Van een boomhut vanochtend naar een ronde koepel nu. Het is echt
niet kramperen - en dat vinden wij overigens ook helemaal niet erg - want
we zijn hier van alle luxe voorzien. Er is alleen geen koelkast om de
wijn te koelen maar de mobiele airco kan dat ook prima. De middag
brachten we door aan het zwembad. Een minpuntje hier is dat het vlakbij
de weg ligt dus je hoort de ronkende vrachtwagens geregeld. Maar hé, het
is tweede kerstdag en wij zijn lekker aan het zwemmen met zo'n 25 graden.
Rond vier uur begon het te regenen. Een douche is kouder haha! We
besloten toch maar
donderdag 26 december 2024
Boca Tapada - Puerto Viejo de Sarapiqui
Hacienda La Isla