We zijn helemaal gewend aan het leven hier boven op de berg. We werden
wakker van de eerste zonnestralen die onze cabina binnen vielen. Omdat we
hier eigenlijk gewoon buiten zijn horen we de geluiden van de jungle. Ons
bed staat heerlijk beschut tegen de kruipers en de sluipers onder een
klamboe. Omdat we gisteren geen zin meer hadden om de foto's uit te zoeken
deden we dat nu maar. Een email bevestigde nog maar eens dat we niet van de
blacklist gehaald worden door onze provider en dus niet meer kunnen mailen.
Het is wat het is. Ook wordt het schermpje waarop we iets kunnen zien op de
laptop steeds kleiner. Maar hé, op dit plekje is het zo idyllisch dat ook
dat ons humeur niet kan bederven. Pura Vida - puur leven - zoals ze hier zo
mooi zeggen. We verplaatsten ons naar de lodge waar Ranee en Aimie ons weer
met een heerlijk ontbijt verwenden. Ineens kwamen er spider monkeys voorbij
geslingerd. Dat zijn de momenten waar het om gaat. Het liep al tegen elf uur
toen we met een big hug afscheid namen van de dames. Jammer dat we dit mooie
plekje moesten verlaten maar ook wel weer zin om verder te trekken. Voor de
laatste maal de
heftige weg naar beneden, naar de bewoonde wereld. We vervolgden de
kustweg naar het noorden. Het was best druk op de weg en het schoot niet
echt op. De ene opstopping na de andere. We zagen een piepklein winkeltje
langs de weg waar een man mooie houtsnijwerkjes zat te maken. We kochten
een felgekleurde toekan. We hebben al mogen ervaren dat onze TomTom niet
zo goed ingevoerd is in het Costaricaanse wegennet dus hebben we de app
Waze maar gedownload. Die stuurde ons via Jaco naar de Macaw Lodge. Als
we dan toch die kant op gaan is een korte stop bij de Crocodile Bridge in
Tarcoles een kleine moeite. Heel veel moeite was ie ook niet waard. Er
lagen een paar krokodillen van de zon te genieten en dat was het dan. Je
kon ze zien vanaf de brug. Vijf minuten hebben we er gespendeerd. De weg
naar de lodge ging weer af en toe lekker steil maar was geen enkel
vergelijk met die van vanochtend. Het idee was om bij de Macaw Lodge nog
wat trails te lopen maar het was zo'n lammetakkerig, sloom, benauwd weer!
Wij hadden natuurlijk weer het huisje dat het verst weg lag. Alleen al
daarheen lopen deed ons het zweet uitbarsten. We blijven hier slecht één
nacht dus bedachten we ter plekke dat we het minimale aan bagage mee
gingen nemen. We hebben hier een mooi balkon met schommelstoelen met
uitzicht - natuurlijk - over de jungle. Da's ook een prima vermaak voor
een uurtje. We hadden de app Merlin
