Ondanks dat er hier geen airco is hebben we toch prima geslapen. Het was wel
bloedje heet maar we waren blijkbaar moe genoeg. We ontwaakten met het
fraaie uitzicht op de oceaan. Ze hebben de huisjes zo gesitueerd dat
iedereen privacy heeft en zich alleen in de jungle waant. We zagen nu pas
hoe mooi het hier is. Om zeven uur zaten we aan het ontbijt. We zijn vandaag
niet van de lodge weggeweest. Niet dat we de hele dag op ons luie achterste
gezeten hebben hoor! Er zijn hier een aantal trailtjes waar alleen de gasten
gebruik van mogen maken. Laten die andere gasten dat nou niet doen. Dat
betekende dat wij het rijk alleen hadden. Al vrij snel kwamen we bij de poza
- de swimming hole - heel idyllisch gelegen midden in de jungle. Alhoewel we
nog maar een klein stukje gelopen hadden liep het zweet in straaltjes van
m'n voorhoofd. Hoe lekker is het dan om een duik te nemen! Heerlijk! Michel
had al snel wat brulaapjes ontdekt en probeerde ze mooi vast te leggen
terwijl ik toekeek vanuit het water. Er vlogen een paar ara's over, we
vonden een mooie bananenplant vol met bananen en bloemen en we spotten een
enorme blauwe vlinder die zich echter
niet wilde laten fotograferen. Maar vooral hebben we genoten van de rust
en het heerlijk koele water. De junglegeluiden werden overstemd door
Michel's bommetje. We waren weer even kindertjes van tien! Ik heb
werkelijk geen idee hoe lang we hier gezeten hebben. Expeditie Robinson
de luxe! We vervolgden de Los Ajos trail door de jungle. Hoeveel
groentinten kun je hebben? We genoten ten volle! We hebben slechts zo'n
1,5 km gelopen maar de pijp was leeg. Het was zo ontzettend benauwd! Wat
is een aangename douche dan heerlijk. We namen plaats op ons balkon met
view om even te relaxen. In de middag zijn we naar het strand gegaan. Dat
was een wandelingetje van nog geen kilometer maar wel naar beneden.
Volgens de juffrouw van de receptie moest je beslist dichte schoenen
dragen op dit pad. Er stonden ook nog bordjes dat je extreem voorzichtig
moest zijn. Ik heb dus braaf mijn wandelschoenen aangedaan maar dat was
nergens voor nodig. Het pad was prima te doen alleen het laatste stuk was
even pittig maar dat kwam meer omdat het steil was. Moeilijk was het
niet, het was gewoon een trap. Arco beach is een plek die in de
foldertjes kan. Hoe idyllisch wil je het hebben! Een breed strand omzoomd
met prachtige palmbomen waar praktisch niemand is! We hadden ook hier het
rijk grotendeels alleen. Hoe kan dat toch? Waar is iedereen, het is nu
toch hoogseizoen? Maar ons hoor je niet klagen. We zijn op een omgevallen
boom in de schaduw gaan
