Mijn boek werd steeds spannender maar rond 11 uur heb ik me toch maar losgerukt om de tempel te gaan bezoeken. Vanaf het moment dat we van boord stapten was het een heksenketel. Gelukkig had onze gids al koetsjes geregeld voor ons want ze wilden allemaal onze klandizie. In een kwartiertje waren we bij de tempel. Deze tempel is zo'n 200 jaar geleden gevonden onder het zand. Het is op Karnak na de grootste tempel van Egypte. De voorgevel was inderdaad indrukwekkend en heel goed bewaard gebleven. Ik moet zeggen dat de rest op ons iets minder indruk maakte. Dat kwam niet zozeer omdat ie niet mooi was maar de lat lag inmiddels zo hoog dat

een tempel van goede huize moet komen om zijn voorgangers te overtreffen. Het mooiste was het granieten standbeeld van de God Horus in de vorm van een valk. Dat was werkelijk puntgaaf. We werden weer in de koetsjes teruggebracht. We hadden naar onze mening royaal getipt maar de jongeman was niet onder de indruk. We hoorden van de anderen dat zij dezelfde ervaring hadden. Blijkbaar is het nooit genoeg haha. Het was inmiddels de hoogste tijd voor eten. De lunch werd aan dek geserveerd en was om de vingers bij af te likken.