De laatste spullen moesten vanochtend ingepakt worden en alle restjes konden
de vuilnisbak in. We hadden het allemaal redelijk goed ingeschat qua eten.
Het duurde allemaal langer dan gedacht. Toch nog even een sopje door de hut,
alles dumpen, daarna benzine tanken en ook nog de propaan bijvullen. Michel
was zo geanimeerd in gesprek met de pompbediende dat ik in gebarentaal maar

duidelijk maakte dat we toch echt op moesten schieten. Om stipt half 11
reden we het terrein van Road Bear op. Wat was dat nou? Er was helemaal
niemand te bekennen. Ik ben helemaal naar achteren gelopen maar zag niemand.
Toen kwam Michel me halen en zei dat het kantoor bij de buren was. Lekker
duidelijk! Toen we daar aanreden stond de
shuttle op het punt van vertrek. We konden helaas niet meer mee. De
jongeman die onze camper moest checken was niet van het snelle type. Het
duurde nog een half uur voordat hij dat voor elkaar had

terwijl er helemaal niemand anders was. We moesten bijbetalen voor de
extra mijlen - ruim 300, dat viel me reuze mee - en ook voor het sterretje in de
ruit dat er al na een paar dagen inkwam toen een tegemoet
komende vrachtwagen een steentje deed opspatten. Gelukkig

kunnen we dit laatste declareren. Rond elf uur reed de taxi voor om ons
naar het station van Middletown te brengen. Het was een hele joviale man
die honderduit kletste. Gelukkig waren de kosten voor deze taxi niet zo
hoog, $ 15 incl.