natuurlijk een stuk makkelijker dus we waren snel weer terug bij de camper. Op het hoogste punt van de Blue Ridge Parkway stopten we natuurlijk ook. Het uitzicht was hier eerlijk gezegd niet veel anders dan na de klim naar Devils Courthouse. Die hadden we ons dus wel kunnen besparen. We zullen het dan maar zien als een workout! Even later verlieten we de Blue Ridge Parkway. En wel om twee redenen. De eerste was dat er hier tunnels zijn waar wij met onze camper niet doorheen kunnen. De tweede is dat we naar de Soco Falls wilden en die lagen nou eenmaal op de weg naar Cherokee. Het was maar een klein pulloutje waar we konden parkeren. Er was verder niemand dus dat was geen probleem. Van bovenaf zag het er allemaal niet zo geweldig uit maar wat zijn we daar van teruggekomen! We liepen eerst naar een soort platformpje waar we de beide watervallen al mooi konden zien. Maar toen we via een padje met touwen naar beneden klommen zagen

we ze pas echt in hun volle glorie. Michel moest wel lachen om die touwen, dat vond ie nogal overdreven. Maar hier beneden was het echt prachtig met de laagstaande zon die een regenboog tevoorschijn toverde. We hadden alles van ons lijstje vandaag afgewerkt en het was dus de hoogste tijd om naar de camping te gaan. Net voor het donker werd arriveerden we daar. Er was natuurlijk niemand meer om ons in te checken maar ik had een paar dagen geleden online al geboekt dus dat was geen probleem. Ik dacht dat we site B01 hadden maar wist het niet meer zeker. Ik wilde even mijn mail checken op de laptop maar die kreeg ik zo vlug niet