Geheel tegen onze principes begonnen we vanochtend met een paar uurtjes snelweg. We hadden best wel

een lange rit voor de boeg en het zou ons een uur in tijd schelen. Met een
muziekje erbij was het wel te doen maar het blijft onplezierig rijden. Ik
had bedacht om in Greenville een korte stop bij het Falls Park on the Reedy
te doen. Geen idee dat dit zo'n drukke stad was. Een parkeerplaats was niet
te vinden dus reden we maar meteen door. Ik heb wel eens betere stopplekken
bedacht. We stopten dan maar ergens voor een broodje Subway. Gelukkig was
het vanaf hier gedaan met de snelweg. Ik merkte het meteen aan Michels
humeur. Hij begon weer mee te
zingen met de muziek en hoefde niet meer zo hard aan het stuur te trekken
iedere keer als er weer

een vrachtwagen voorbij denderde. Toen begon de dag eigenlijk pas echt.
We reden al snel de bergen in. We hebben flink wat haarspeldbochtjes
achter de rug vandaag.
We stopten bij de Bald Rock om eindelijk even de benen te

kunnen strekken. Jee, wat was hier gebeurd? Echte een hele grote kale
rots helemaal volgekalkt met grafitti. Ze zullen wel gedacht hebben van
laten we het hier maar toestaan dan doen ze het op andere plekken niet.
Het had ook wel iets maar het blijft natuurlijk zonde van zo'n mooie
rots. We