Op zich hebben we prima geslapen hier in de parkeergarage. We hadden
verwacht dat er wel meer campers bleven staan maar wij waren de enige. Ik
werd rond 2 uur een keertje wakker en dacht dat het al tijd was om op te
staan want het was al licht. Het dakraampje is niet te verduisteren en door
al het licht dat aanbleef buiten was ik even in de war. Voor de rest maakt
het eigenlijk niks uit, de gordijntjes zijn dicht en je leeft dan toch in je
eigen wereldje. Het was voor die ene keer erg handig, zeker omdat we in het
centrum van Charleston konden blijven en dus een borreltje konden nuttigen.
Rond half acht verlieten we de
parkeergarage en reden noordwaarts over de
brug naar Boone Hall Plantation. Ik had online gezien dat dit om half negen
open ging. De poort was om kwart over acht nog gesloten dus nuttigden we ons
ontbijtje voor het hek. De kop thee goten we zo snel mogelijk achterover want
we mochten al naar binnen. Binnen betekent dat je voorbij de toegangspoort
mocht. We waren de eersten dus we hadden vrij zicht op die prachtige
oprijlaan met

die statige eeuwenoude eiken. De zon was vandaag weer volop
van de partij dus het plaatje was compleet. Ik zag in mijn verbeelding Orry
Main te paard voorbij komen. De opnames van North & South zijn hier
gemaakt. Binnen in het huis zagen we later foto's hangen van Orry,
George, Madeleine en de rest. Echt jeugdsentiment. Het voelde een beetje