Ondanks dat het gisteren laat was geworden stond de wekker om half 7. Vandaag was het tijd om onze auto in te leveren. We hebben er ongeveer 1500 km mee gereden. Het was geen spectaculaire auto maar hij voldeed prima. Ook het rijden hier in Maleisië is goed te doen. Ik heb geen meter gereden maar Michel voelde zich als een vis in het water in het chaotische verkeer. Dubbele strepen? Daar doen we niet moeilijk over. Twee banen? Maken we toch gewoon drie van. Op de baan voor rechtsaf kun je ook prima rechtdoor. We hebben slechts één hachelijk momentje gehad. Dat was gisteren. Op de tegemoetkomende baan kwam een ambulance aan met zwaailichten. Het verkeer ging keurig opzij. Behalve een vrachtwagen, die stond namelijk al stil

om af te draaien. De ambulance had dat niet gezien en kon op het laatste moment de vrachtwagen ontwijken maar kwam daarbij wel op onze baan. Hij kwam in vliegende vaart recht op ons af maar kon nog net op tijd terug naar zijn eigen helft. Het hart klopte ons in de keel. Hopelijk had hij geen zwaargewonde patiënt achterin liggen. Ik denk niet dat die nog op zijn brancard lag. De boot naar Tioman Island stond voor ons geboekt om 12 uur. Een half uurtje daarvoor moesten we onze kaarten ophalen. We waren ruim op tijd dus hadden we nog mooi tijd voor een tip van de gids van gisteren. Ze vertelde dat er in Pekan, net voorbij de brug, een hele mooie moskee was. Daar was weinig aan gelogen. Vanuit de auto namen we een paar foto's en weer door. Het ontbijt hadden we geskipt vanochtend. Toen we onderweg een Mac tegenkwamen hebben we daar een broodje genomen. Nog nooit gehad daar maar

5 augustus 2019
Cherating - Tioman Island
Swiss Cottage