Vanochtend was er al vroeg bedrijvigheid in het kamp. Gelukkig was de rivier
weer een stuk gedaald. Ik had slecht geslapen op mijn enigszins doorgezakte
bed. Het had niet veel geregend vannacht maar het was nog steeds
zwaarbewolkt. Volgens Ningkan zou het op zeker vandaag weer gaan regenen.
Eigenlijk zouden we hier nog tot de lunch blijven maar een wandeling door de
rivier zat er toch niet in dus toen Rick voorstelde om wat vroeger te
vertrekken en wat meer tijd bij het resort door te brengen twijfelden we geen
moment. Ik had ons jungleavontuur absoluut niet willen
missen maar was toch
niet rouwig om ons primitieve kamp achter ons te laten. Zo zaten we al voor
negen uur met alle spullen in de longboat op de terugweg naar de bewoonde
wereld. Of eigenlijk dat ook nog niet want het resort ligt aan het Batang Ai
meer en is ook alleen per boot te bereiken. Terug naar wat luxe is beter
omschreven. Weer ontvouwde zich
het fantastische schouwspel van de jungle voor ons. Zoveel verschillende
schakeringen groen. Het had iets mysterieus met de laaghangende
bewolking. Zo vanaf de boot was dat echt genieten. We passeerden weer
kleine nederzettingen langs de oever en eenmaal op het grote meer waren
ook de vissers weer
het fantastische schouwspel van de jungle voor ons. Zoveel verschillende
schakeringen groen. Het had iets mysterieus met de laaghangende
bewolking. Zo vanaf de boot was dat echt genieten. We passeerden weer
kleine nederzettingen langs de oever en eenmaal op het grote meer waren
ook de vissers weer
