Keurig op tijd zaten we in het vliegtuig. Gelukkig maar want de laatste
vlucht stond op een apart ticket dus het was zaak om die niet te missen. Het
duurde een hele poos voor die hele A380 gevuld was.
Helaas mochten we niet
de trap op naar het chique gedeelte. We zaten wel bijna vooraan zodat we
straks als de wiedeweerga het vliegtuig uit kunnen
Helaas mochten we niet
de trap op naar het chique gedeelte. We zaten wel bijna vooraan zodat we
straks als de wiedeweerga het vliegtuig uit kunnen
om vooraan bij immigrations te staan. Tot zover ons geluk. Het duurde een
vol uur voordat er beweging in het toestel kwam. En toen moesten we ook
nog naar de Dubaise equivalent van de Polderbaan. We knepen hem wel of
we op tijd zouden komen. Iets na 4 uur midden in de nacht vertrokken we.
Moeten we nu proberen te slapen of toch nog maar een filmpje kijken? We
kozen voor dat laatste en hebben nog maar wat aangeklikt uit het ruime
aanbod. Dit keer zaten we in een rij van drie. Michel aan het raam, ik
in het midden en naast mij een allerliefst nonnetje. Ik ben niet groot
maar zij kwam tot mijn middel. Na de film toch maar een poging tot
slapen gedaan die hopeloos mislukte. Michel heeft wel een uiltje
geknapt. Ik ben altijd stikjaloers op mensen die ogenschijnlijk zo
ontspannen liggen te slapen. Ik kan m'n draai nooit vinden. Nou ja, dan
maar weer een muziekje op en een spelletje doen. Je bent op een gegeven
moment ook de notie van tijd kwijt met iedere keer een andere tijdzone.
Maar verder ging deze vlucht ook weer prima. Het eerder verloren uurtje
haalden we echter niet meer in. Op moment van boeken leek het een goed
idee om maar meteen door te vliegen naar Kuching. Dan maar even
doorbijten maar nu zou het toch wel krap worden. We zaten gelukkig
helemaal voorin het vliegtuig dus waren we als eerste de deur uit. Op
een drafje ging het naar immigrations. Daar was tegenvaller nummer 1. Er
stond een lange rij. We hadden een uur hier
