
zojuist gedood had. Nog een
verse kill dus. Het luipaard lag een stukje verderop uit te rusten met

de
dode impala veilig in de bosjes verstopt. Tjonge jonge, wat fantastisch
toch weer! Langzamerhand reden we weer terug naar de lodge. Nu zagen we
een struisvogel. Ook die kunnen we weer afvinken. Het doel van de lodge
hier is om ons vet te mesten denk ik. Er stond een uitgebreide brunch
klaar voor ons. De anderen van onze groep waren deze ochtend naar de
fotohide geweest. Ze kwamen terug met enthousiaste verhalen en prachtige
foto's. Hopelijk hebben ze wat bewaard voor ons want in de namiddag was
het onze beurt. Maar niet voordat we
weer eten kregen. Om half drie stapten we weer in de jeep en vertrokken we
naar de hide met chauffeur

Monty. Het leek wel een rollercoaster, we moesten ons met twee handen
vasthouden. Wel leuk hoor! Totdat we opeens een lekke band kregen.
Midden in de bush moest die vervangen worden. Michel hielp mee en toen
was het klusje zo gefixt. Om de verloren tijd in te halen werd er nog
een tandje bijgeschakeld. Bij de hide werden we al opgewacht door
de