we de auto weer vol en deden wat boodschappen bij Checkers. Heel veel
hadden we niet nodig want de komende 6 dagen is al het eten weer
inclusief. Het

was nu de hoogste tijd om richting Baleni te rijden. Het laatste
gedeelte ging over een pittige

dirtroad. Het is dat er bordjes stonden anders hadden we hard getwijfeld
of we wel goed waren. Het was precies 12 uur toen we hier het terrein op
reden. En er was niemand. Alles was uitgestorven. Er zijn hier 5
rondavels voor gasten en nog

enkele meer voor personeel, een keuken en badkamers. Wat nu? Toen kwam
er iemand op zijn gemakje aangewandeld. Hij stelde zich voor als Tina

met nog een heel stuk erachteraan maar wij mochten Tina zeggen voor het
gemak. We mochten plaatsnemen in de rondavel waar allemaal stoelen
stonden. Hij legde uit waar African Ivory Route voor stond. Dit is de
organisatie die hier de boel runt. We zijn blijkbaar de enige gasten.
Hij vertelde dat we later in de middag een wandeling naar de hotspring