
Het
was ook schitterend hier, we volgden de grillige kustlijn op grote
hoogte en hadden steeds andere uitzichten. Daartussendoor liepen we door
een bos dat zo ontzettend groen was. Waarschijn-lijk doordat het hier zo
vochtig is. Ik was moe en wilde eigenlijk wel terug maar Michel haalde
me over om nog een stukje verder te gaan. Dan zou er een afslag komen.
Ok
é dan. Ik ging even op een rots zitten om uit
te rusten maar had niet in de gaten dat het achter die rots loodrecht
naar beneden ging. Michel maakte een foto en liet me die zien. Toen zat ik
toch iets minder lekker dus heb
maar een andere rots gekozen. Inmiddels vonden we een paadje dat door het bos terugliep. We zijn hier zo'n 2 uur onderweg geweest en hebben helemaal niemand gezien. Wat een verschil met vanochtend! We besloten om via het noorden weer richting hotel te rijden. Halverwege zijn we in een restaurantje gaan eten. We moesten hier binnen gaan

zitten want het was inmiddels licht gaan regenen. Dat maakte helemaal niet uit, deze dag kon toch al niet meer stuk. Zo rond half
zeven waren we weer in het hotel waar we aan de praat raakten met een ander Nederlands stel. Zij vroegen ons waar we geweest waren want zij hadden de hele dag regen en laaghangende bewolking gehad in Funchal. Onze rode neus en wangen verraadden dat wij beter weer gehad hebben!