We hadden niet zo'n hoge verwachtingen van het ontbijt. De laatste keer dat
we een Japans ontbijt voorgeschoteld kregen vonden we het niet zo lekker.
Dit keer was het echter voortreffelijk! We kregen
allerlei hapjes in een
bento box geserveerd en bovendien nog een kop soep, rijst en de
onvermijdelijke groene thee. Heel lekker allemaal. Daarna werden we door
onze supervriendelijke host naar het station gebracht. We namen dezelfde
trein terug als gisteren en vervolgden onze weg toen naar Kamakura. Toen we
daar bijna waren stapte een hele schoolklas met superschattige kindertjes
met allemaal rode petjes
allerlei hapjes in een
bento box geserveerd en bovendien nog een kop soep, rijst en de
onvermijdelijke groene thee. Heel lekker allemaal. Daarna werden we door
onze supervriendelijke host naar het station gebracht. We namen dezelfde
trein terug als gisteren en vervolgden onze weg toen naar Kamakura. Toen we
daar bijna waren stapte een hele schoolklas met superschattige kindertjes
met allemaal rode petjes 
in.
Ze waren zo gezellig aan het kakelen. Dat is toch wat anders dan we
gewend zijn met 95% van de mensen die op hun mobiel zitten te staren.
Rond de middag waren we in Kamakura. Op het station bezochten we de
toeristeninformatie. We kochten een
dagkaart voor het openbaar vervoer en kregen een handig plattegrondje
mee. Onze rugzakken stopten we in 2 lockers. Er was nog maar 1 grote en
1 middelmaat locker vrij. Dat werd proppen. Het deurtje ging maar net
dicht. Ik had zo ingeschat dat de heren inmiddels wel een beetje
tempelmoe zouden zijn. En ik ook wel, bovendien kon dat alleen maar
tegenvallen na al die pracht en praal van gisteren. Wat je hier in
Kamakura natuurlijk wel moet zien is de grote Boeddha, de Daibutsu. Dit
is een bronzen
