zetten dus dat hebben we maar in de woonkamer gedaan. Inmiddels hadden we natuurlijk ook al tickets geboekt. De keuze was dit keer weer op Icelandair gevallen. Dit bevalt ons zo goed omdat ze mooie reistijden hebben, de overstap op Keflavik kort en overzichtelijk is, en – heel belangrijk – de prijs als beste uit de bus kwam. Bovendien mogen we weer 2 stuks bagage per persoon meenemen en dat is voor ons kampeerders natuurlijk een enorm pluspunt. Helaas geldt dit niet meer voor nieuwe tickets dus dat voordeel gaat in de toekomst niet meer op. We vliegen dus op Edmonton. Vancouver, Calgary en Seattle waren ook opties maar die vielen allemaal duurder uit. We vertrekken vanaf Brussel. Qua prijs maakte het geen verschil of we voor Brussel of Amsterdam kozen maar aangezien dochterlief tegenwoordig in Leuven woont vond zij het wel handig om 4 weken de auto ter beschikking te hebben en wij hebben dan meteen geen parkeerkosten, win – win dus. Het hoofddoel voor deze reis is dus West Canada maar omdat we nog niet in Noord West USA zijn geweest pikken we dat ook mee. Je denkt dan met 4 weken ruim de tijd te hebben maar de eerste grove planning had al meteen een gat van 6 dagen. Oeps, dat wordt toch keuzes maken. We besloten Vancouver te laten vallen. Langzamerhand ontspon zich een route waar we ons helemaal in kunnen vinden. Michel heeft weinig eisen betreffende deze reis maar één van zijn
 

Inleiding