In mei 2013 hebben we een gedeelte van West Canada met de camper bezocht. Dat was een fantastische reis maar doordat we zo vroeg in het seizoen waren was er nog wel het één en ander afgesloten. We konden maar beperkt trails wandelen vanwege de sneeuw en veel meren waren nog bevroren zodat we maar weinig gezien hebben van die prachtig blauw/groene kleuren. Tel daar bij op dat sommige wegen niet open zijn voor de camper en het idee om onze tent weer tevoorschijn te halen en in de zomer van 2017 weer die kant op te gaan was geboren. Te voorschijn halen is niet helemaal het goede woord. We hebben een nieuwe gekocht want de kinderen gaan niet meer mee. Onze oude tent was dus veel te groot geworden. We vinden het wel fijn om een zitgedeelte

te hebben dus na een speurtocht op internet is het de Coleman Coastline 3 plus geworden. Met het winterse weer buiten was het niet zo’n goed idee om
hem in de tuin op te
zetten dus dat hebben we maar in de woonkamer gedaan. Inmiddels hadden we
natuurlijk ook al tickets geboekt. De keuze was dit keer weer op
Icelandair gevallen. Dit bevalt ons zo goed omdat ze mooie reistijden
hebben, de overstap op Keflavik kort en overzichtelijk is, en – heel
belangrijk – de prijs als beste uit de bus kwam. Bovendien mogen we weer
2 stuks bagage per persoon meenemen en dat is voor ons kampeerders
natuurlijk een enorm pluspunt. Helaas geldt dit niet meer voor nieuwe
tickets dus dat voordeel gaat in de toekomst niet meer op. We vliegen
dus op Edmonton. Vancouver, Calgary en Seattle waren ook opties maar die
vielen allemaal duurder uit. We vertrekken vanaf Brussel. Qua prijs
maakte het geen verschil of we voor Brussel of Amsterdam kozen maar
aangezien dochterlief tegenwoordig in Leuven woont vond zij het wel
handig om 4 weken de auto ter beschikking te hebben en wij hebben dan
meteen geen parkeerkosten, win – win dus. Het hoofddoel voor deze reis
is dus West Canada maar omdat we nog niet in Noord West USA zijn geweest
pikken we dat ook mee. Je denkt dan met 4 weken ruim de tijd te hebben
maar de eerste grove planning had al meteen een gat van 6 dagen. Oeps,
dat wordt toch keuzes maken. We besloten Vancouver te laten vallen.
Langzamerhand ontspon zich een route waar we ons helemaal in kunnen
vinden. Michel heeft weinig eisen betreffende deze reis maar één van
zijn