Vannacht heeft het flink geregend maar toen we op stonden werden we
getrakteerd op een blauwe lucht. En dan ook echt blauw, ik denk dat de smog
weggespoeld is. Het was wel koud zo rond 8 uur want de zon was nog niet
achter de bergen vandaan. We inventariseerden onze voorraad maar eens om te
kijken wat we voor ontbijt konden eten en wat in de rugzak kon voor lunch.
Een kopje thee warmde ons op. Om 9 uur waren we op pad voor onze laatste
lange hike. We gingen de Iceline Trail doen, ongeveer 13 km in totaal met
een hoogteverschil van 700 meter. Aanpoten dus. We wilden parkeren bij het
begin van de trail bij een hostel maar die plekken waren alleen voor gasten.
Langs de weg was ook plaats dus parkeerden we daar. Er stonden inmiddels al
meer auto's maar die
begin van de trail bij een hostel maar die plekken waren alleen voor gasten.
Langs de weg was ook plaats dus parkeerden we daar. Er stonden inmiddels al
meer auto's maar die
namen allemaal een andere trail. We keken nog eens goed op onze navigatie
maar voor zover wij konden beoordelen waren wij toch goed. We begonnen
met een wandeling door het bos wat bepaald geen walk in the park was.
Het ging met haarspeldjes al zigzaggend omhoog. We namen de tijd dus dat
ging allemaal prima. We zagen een
afslag naar Hidden Lake wat
maar 400 meter was. De navigatie bevestigde dat we geen extra
hoogtemeters hoefden te maken dus deden we dit zij-uitstapje er maar
bij. We waren echt helemaal alleen bij deze prachtige meertjes, alleen
zagen we overal pootafdrukken van allerlei beesten. De meeste zullen wel
hertjes of zo zijn maar we
maar 400 meter was. De navigatie bevestigde dat we geen extra
hoogtemeters hoefden te maken dus deden we dit zij-uitstapje er maar
bij. We waren echt helemaal alleen bij deze prachtige meertjes, alleen
zagen we overal pootafdrukken van allerlei beesten. De meeste zullen wel
hertjes of zo zijn maar we 
