
Gisteravond hebben we onze laatste houtblokken
opgestookt al relaxend met een lekker boek en een telefoonspelletje. We
hoorden wel dat het zachtjes begon te regenen maar onder de bomen merkte je
daar niks van. Het sliep daarna lekker met dat getik op het tentdoek. Je
wilt alleen niet wakker worden en nog steeds dat getik horen. Dat was echter
wel het geval. Eigenlijk ook niet zo vreemd als je in een regenwoud
overnacht! Bovendien hoorden we ook nog een harde klap. Er was duidelijk
iets gevallen. Net naast onze tent lag dus een afgebroken tak, niet zo'n
hele grote maar hij kwam wel van een flinke hoogte. Die
wil je niet op je tent krijgen. We waren nu toch wakker en zowaar hield
het op met regenen, de zon brak zelfs heel even door. We besloten om bij
de

naastgelegen lodge te gaan ontbijten. We moesten alleen nog de tent
inpakken, de rest lag al in de auto. Zo zaten we dus om 8 uur al aan het
ontbijt. We hadden daar een leuk praatje met een stel uit Seattle. Hij
had een Oosters uiterlijk en heette Hans. Dat vond hij zelf ook wel
grappig en wist ook niet waar zijn ouders die
inspiratie

vandaan hadden. Die Amerikanen zijn altijd zo makkelijk in de omgang. Ik
hou er wel van om zo nu en dan een praatje te maken. We zagen inmiddels
de eerste gasten ook al een duik nemen in de Hotsprings. We hebben even
overwogen om dat ook te doen maar dan zou ons programma van de dag wel
wat