af en kregen steeds weer nieuwe uitzichten. We liepen over sneeuwvelden en
door meadows. Af en toe

keken we om naar Mount Rainier die we nu in onze rug hadden. Wat was het
toch heerlijk hier! Geen

mug te bekennen, een prachtig uitzicht, schitterend weer en dan al die
bloemen. Fantastisch! We hebben als kleine kinderen in de sneeuw
gespeeld en sneeuwballen gegooid. We hebben er zelfs even in gelegen om
af te koelen! We hadden er inmiddels al
heel wat kilometers opzitten. De fles water was regelmatig gevuld en onze
boterhammetjes waren op. We zagen in de verte het Visitor Center al
liggen. En dan krijg je ineens nog een heel gemeen klimmetje naar de
Myrtle Falls. Geeft niks,

verstand op nul en in 1 tempo doorlopen. Het viel zo gelukkig prima mee.
Je merkte nu wel dat het weer veel drukker werd. Daar waren ze weer, de
jengelende kinderen, slipperdragers en mensen met een flinke berg parfum
op. Zij kwamen alleen een kijkje naar de watervallen nemen en draaiden
dan weer om. Die falls waren inderdaad wel mooi maar inmiddels was het
toch weer een tikje heiig