inmiddels al een fles water op, het was dan ook flink warm. Maar ons hoor je niet klagen. Ik heb van iedere minuut genoten, ook toen we een stuk door de sneeuw moesten lopen. Toen we de afslag naar Pebble Creek tegenkwamen hebben we die genomen. Ineens waren we Remy, helemaal alleen op de wereld. De meeste mensen liepen door naar Panorama Point. Wij dus niet. Hier was een helder kreekje waar we onze fles weer vulden. Ik moet toch even reclame maken voor een waterfilter. We hebben dat ding vier jaar geleden aangeschaft toen we de huttentocht in Oostenrijk gingen doen. Het is echt superhandig! We hadden nu ook weer heerlijk ijskoud water. Het scheelt zeker een hoop sjouwen hoewel ik

toch de tas niet hoef te dragen van mijn wederhelft. Lief hè! We zaten daar dus met z'n tweetjes aan dat kreekje te genieten van al het moois dat nu zo dichtbij leek. Ik heb de foto's nog niet teruggezien op moment van typen maar als ze maar half overbrengen wat wij gezien hebben is het al goed. Had ik al gezegd dat het hier zo mooi is! Michel was wat foto's van bloemetjes aan het maken toen een alleraardigste vrijwilliger van het park een foldertje