dazen hadden we helemaal geen last meer. We hadden nu veel meer oog voor de schoonheid van de omgeving. Prachtige kleuren weer. Opeens zag Tim hem zitten, een tarantula. De spin kuierde op zijn gemakje langs de rand van het pad. Michel heeft heel veel foto's gemaakt, hij bleef dan ook geduldig zitten poseren. We hebben er een schoen naast gezet zodat je goed kunt zien hoe groot hij is. Na ruim 3 uur waren we weer bij de trailhead. We dronken nog wat en toen was het tijd dit park te verlaten. Het was echt de moeite waard al zal het niet in onze top 10 komen. Na een poosje was onze eerste en laatste stop van de dag: Combine City. Hier hebben ze bedacht om tractors half in te graven net zoals gisteren de Cadillacs. Het was echter helemaal overwoekerd met onkruid en er stond een hek omheen. Michel is daar even onderdoor gekropen om wat foto's te maken. We

  moesten nu een lange rit maken. TomTom gaf aan dat we over 300 km af moesten draaien. Michel en ik hebben om de beurt gereden. Ondertussen hebben we foto's uitgezocht en het verslag gemaakt. Het weer was typisch Hollands. Zwaar bewolkt en met grote regelmaat buien. De temperatuur schommelde zo rond de 22 graden, erg fris voor hier maar om te rijden natuurlijk heerlijk. We hadden gepland om nu eindelijk eens een keertje het zwembad in te duiken. We kwamen er echter net voordat we Wichita Falls inreden tijdens het tanken achter dat het echt koud was. Brrr, deze temperaturen zijn hier helemaal niet gewoon volgens het meisje bij de receptie van het hotel. Het zwembad was zelfs