Tim hadden het wel gehad met hoodoos en zijn hier blijven zitten. Michel, Nick en ik zijn verder gelopen naar de vallei waar al die pilaren staan. Van dichtbij waren ze prachtig. Vooral die witte kleur met de bruine hoeden maakte het zo mooi. En er is in de verste verte niemand te bekennen. Je zit hier echt in the middle of nowhere. Michel heeft weer veel

foto's gemaakt. Dat zal hem vanavond weer veel werk opleveren om ze uit te zoeken. We liepen verder naar de volgende vallei. Ook hier stonden weer mooie exemplaren. Nick en ik zijn daarna terug naar Denise en Tim gelopen en Michel is nog wat verder gelopen voor nog meer hoodoos. Na een uurtje zijn we weer terug naar de auto gelopen. Dat zijn toch wel rotstukjes in die moordende hitte. We reden weer terug tot we een afslag namen naar een andere groep hoodoos. Michel had dit op Google Earth gevonden en wilde er graag even gaan kijken. Ook in deze weg zaten weer hele diepe washes. Ik durfde af en toe gewoon niet te kijken wat