Om 3.15 uur ging de wekker. We hadden de boot van 8.35 uur in Calais geboekt. Het was een behoorlijk verschil in de kosten als je zo vroeg vertrok. Maar voordat iedereen klaar was was het al ruim 4 uur. Het duurde heel lang voordat TomTom z'n satellieten gevonden had. Ik gaf het vooraf ingevoerde punt in van de haven van Calais. We schrokken ons rot, we zouden pas om 10.15 uur in Calais zijn. Hoe kan dat nou, we hadden vooraf toch op de routeplanner opgezocht dat het ruim 3 uur rijden zou zijn. Nou ja, niks aan te doen, dan zouden we maar proberen om een boot later te nemen. Michel bedacht ineens om gewoon Calais in te geven, dat bleek dus het verschil te zijn, dat punt dat we eerst ingegeven hadden bleek de afrit vanaf Dover te zijn dus TomTom stuurde ons eerst naar Dover! Gelukkig, dat was ook weer opgelost. De rit naar Calais ging verder probleemloos. De kinderen hebben nog lekker liggen slapen. Ook Michel deed nog een dutje terwijl ik een poos gereden had. Om kwart voor 8 kwamen we bij de haven aan. We konden al vrij vlot de boot op.
Je moet daar je auto uit en we gingen lekker op het open dek zitten. Het was
heerlijk

weer. En gelukkig een kalme zee. We genoten van de overtocht en na zo'n 1,5 uur kwamen we in Dover aan. Nu moesten we goed opletten want we moesten natuurlijk links gaan rijden. Wat is dat raar! Je komt meteen in het hectische Dover aan en het is heel erg wennen om dan links te rijden. Maar het ging gelukkig allemaal goed. We hadden vanaf de boot al de White Cliffs gezien en wilden die wel 'ns van dichtbij gaan bekijken. We reden een stukje noordwaarts en draaiden zomaar een straatje in. Het werd op een gegeven moment een grindpad. De kwaliteit hield niet over dus we besloten de auto met vouwwagen maar hier te laten staan. We liepen door een wei en gingen door een poortje. Plotseling stonden we aan de rand van de Cliffs.
Wat een