De wekker stond extra vroeg zodat er nog wat tijd was om alles in te pakken.
Dat was er gisteravond niet meer van gekomen. Er verdwenen vele restjes in
de vuilnisbak die even daarna vakkundig gesorteerd werden door het personeel
die nog wel het één en ander bruikbaars vonden. Ze waren ook blij met onze
yogamatjes en pan. Precies om negen uur waren we in Maun bij het vliegveld waar
al twee medewerkers van

Asco aanwezig waren om onze auto's in ontvangst te nemen. We hebben bijna
4000 km gereden in deze prima auto. Geen enkele keer een lekke band of ander
ongemak gehad. Het was met weemoed dat we hem
weg zagen rijden. Even later kwam de jeep van Chase Africa Safaris
voorrijden. Onze gids voor de komende dagen stelde zich voor als Kilo.
Daar werden natuurlijk de nodige grapjes over gemaakt te beginnen met
dat we nog vele "Kilo"-meters moeten rijden. We kregen allemaal een fles
met onze eigen naam erop overhandigd en even later van Angie - de
eigenaresse - een armbandje in de kleuren van de Botswaanse vlag. Zo
attent! Het is een kleine

moeite maar ik houd hier van. Michel heeft dan zijn standaardzin al
klaar: "dat is toch helemaal niet nodig". Nee, da's zeker niet nodig
maar wel leuk! We konden op pad, we hadden er zin in. Na eerst zo'n 50
"Kilo"-meter over de verharde en gravelweg