We hadden een prima ontbijt hier in het restaurant net als gisteravond het
diner. Iets na negen uur waren we weer op pad. We moesten weer de heftige

weg
terug naar de verharde weg hebben. Deze was net zo moeilijk als twee dagen
geleden toen we naar de verkeerde lodge gingen. Je kon kiezen uit diverse sporen.
Natuurlijk ging mijn wederhelft voor de moeilijkste. Hij vindt het
fantastisch om deze
stukken te rijden terwijl ik de spreekwoordelijke zeven kleuren.... We
kwamen door een klein dorpje waar een paar kleutertjes om snoepjes
kwamen

vragen.
Heel aandoenlijk maar ik heb begrepen dat we dat
beter niet kunnen doen. Gelukkig vonden ze dat ook geen probleem en zwaaiden
vrolijk verder. Je zou denken dat de weg beter wordt zodra die verhard
is. Nou hier in Botswana niet! Wat een gatenkaas! De weg was af en toe
niet breder dan een landweggetje omdat ie