De wekker stond vroeg. We hadden een bushwalk geboekt. Vier jaar geleden in
Pafuri in het noorden van het Krugerpark had dat een grote indruk gemaakt.
Dat wilden we nog wel een keertje beleven. Met onze gids Petrus en een paar
Duitse jongelui gingen we op pad. Eerst met de jeep en daarna te voet. Ik
denk dat onze verwachtingen te hoog
gespannen waren want het was ronduit saai. We weten nu alles van termieten,
bloemetjes en poep. We zagen een paar zebra's op afstand en dat was het dan
wel. Het kan niet altijd bal zijn. Rond half tien waren we weer terug bij de
receptie. We hadden een half uurtje pauze en werden toen weer opgehaald
gespannen waren want het was ronduit saai. We weten nu alles van termieten,
bloemetjes en poep. We zagen een paar zebra's op afstand en dat was het dan
wel. Het kan niet altijd bal zijn. Rond half tien waren we weer terug bij de
receptie. We hadden een half uurtje pauze en werden toen weer opgehaald
om naar de hide te gaan. Ook dat hadden we vier jaar geleden een keertje gedaan in Mashatu Botswana. Helaas zagen we
toen weinig. Met de ervaring van vanochtend in ons achterhoofd
verwachtten
we een saaie paar uur in deze half ondergrondse uitkijkplek. Michel had onze
laptop meegenomen, dan konden we mooi wat foto's van gisteren selecteren
want dat was er door ons drukke
programma nog niet van gekomen. We gingen
ditmaal op stap met gids Victor en een Engels gezin. Vanaf minuut één in de
hide was het feest. Toen we aankwamen zagen we op een afstand een kudde
gnoes onder een boom liggen. Na een korte tijd kwamen een aantal
verwachtten
we een saaie paar uur in deze half ondergrondse uitkijkplek. Michel had onze
laptop meegenomen, dan konden we mooi wat foto's van gisteren selecteren
want dat was er door ons drukke programma nog niet van gekomen. We gingen
ditmaal op stap met gids Victor en een Engels gezin. Vanaf minuut één in de
hide was het feest. Toen we aankwamen zagen we op een afstand een kudde
gnoes onder een boom liggen. Na een korte tijd kwamen een aantal 
