We hebben diep in onze slaapzak geslapen met slechts een piepklein gaatje
voor wat frisse lucht. Toch krijg je het in deze heel erg dikke

slaapzakken
niet echt koud. Vanochtend stond Sebastian alweer met de koffie klaar bij
ons bed. Je zou er bijna aan gewend raken om de dag zo te beginnen! Met zijn
eeuwige glimlach en het beginnend ochtendgloren is het heerlijk om weer aan
de dag te beginnen. Gelukkig waaide het nauwelijks anders was het met
slechts twee
graden geen pretje. Je bent hier net een ui, gedurende de dag gaat er steeds
een laagje uit. We begonnen met een dik vest, jas, muts en handschoenen.
Michel had bovendien ook nog zijn poncho aan die hier voor iedereen klaar
ligt. Met nog maar een beker hete thee schoven we aan voor het ontbijt.
Tegen negen uur was iedereen klaar en

vertrokken we voor de laatste etappe richting ons beginpunt: het
farmhouse. Het tempo was weer heel rustig zodat we alle tijd hadden om
rond te kijken

en te genieten van de omgeving. De zon warmde de boel alweer aardig op.
Tegen elf uur waren we terug waar we begonnen
zijn. Het was een geweldig avontuur. Voor iedereen die van een laid back
sfeertje houdt en niet op zoek is naar een fysieke uitdaging kan ik