Ik begin dit verslag terwijl we aan de gate in Frankfurt zitten te wachten
op onze vlucht naar

Windhoek, Namibië. We hebben toch tijd zat, we moeten
namelijk nog 4,5 uur wachten! Het stresslevel is inmiddels een heel stuk
gedaald. Het had wat voeten in de aarde allemaal voordat deze reis aan kon
vangen. Na ruim 3 jaar wachten gaat het dan eindelijk gebeuren! Van
onbekommerde voorpret is tegenwoordig geen sprake meer. Waar ik me voorheen
druk maakte over welk topje er mee moet is het nu al fijn als je überhaupt
op je bestemming aankomt. Saskia had voor ons afgelopen september al tickets
geboekt vanaf Düsseldorf. Prima prijs en prima
tijden. Totdat Lufthansa in al haar wijsheid besloot om het gedeelte
Düsseldorf - Frankfurt maar te skippen. Wat nu? Een alternatief voor de
heenvlucht werd niet geboden en voor de terugvlucht hadden ze bedacht
dat we dan maar zo'n 7 uur in

Frankfurt moesten wachten. Al vrij snel besloten we om dan maar naar
Frankfurt te rijden. Veel keuze hadden we immers niet. Het
parkeerbonnetje van 174 euro ga ik nog wel bij ze indienen maar daar zet
ik mijn tanden wel in als we weer thuis zijn. Dan was er ook nog corona.
Her en der popte het weer op rondom ons heen. Het zal toch gvd niet
gebeuren dat we dat nu oplopen! We hoeven weliswaar niet te testen maar
om nou met een besmetting te vliegen weet ik ook niet. Gelukkig hebben
we dat probleem niet hoeven tackelen want we zijn zo fris als een
hoentje. Gisteravond hadden we