We besloten rechtsaf te gaan. Al meteen kregen we een flinke klim voor onze kiezen maar die was wonderschoon. We kwamen in een soort grot uit waarin een drietal gaten in het plafond zaten. Door één van die gaten liepen we weer naar buiten en kwamen weer in het bos uit. Nog steeds ging het vrij steil omhoog totdat we eindelijk boven waren. We vervolgden door het bos. Soms was er een steile afgrond naast ons maar nergens werd het echt eng. We kwamen nauwelijks andere wandelaars tegen. Via een haarspeldbocht liepen we aan de andere kant van de kloof weer terug. Het was zo groen, soms zagen we hele velden met varens. Oké, de eerlijkheid gebied om te zeggen dat er ook