plaatsje. Het viel ons qua drukte genoeg mee. Dat hadden we niet verwacht toen we de rij auto's die langs de straat geparkeerd stonden zagen. We reden verder naar Buje. We waren beiden echter wel een beetje klaar met dorpjes bekijken. Het was inmiddels 33 graden en een middagje zwembad voelde meer als een goed idee. Rond half 3 waren we weer "thuis". Als echte vijftig plussers hebben we eerst een dutje gedaan. Daarna lekker afgekoeld in het zwembad. Dat is toch wel echt genieten. Gisteren ging de wijnproeverij helaas niet door dus dachten we vandaag nog een poging te wagen. We volgden zomaar een bordje waar een trosje druiven op stond.

Voor ons gevoel waren we op het einde van de wereld tot er ineens een bordje met P en een trosje druiven stond. Dit was wijnhuis Sirotić. Oké, hier moeten we dus parkeren. We zagen een man met zijn kindje wandelen. We vroegen waar de wine tasting was. "Hé Dario", riep hij. Even verderop stond een oudere man te gebaren dat we bij hem moesten zijn. Dat was blijkbaar Dario. Met handgebaren maakten we duidelijk waarvoor we kwamen. We werden het proeflokaal in begeleid. Daar stond ook zijn vrouw. Ze vroeg of we Italiaans spraken maar helaas komen