Als wij een auto kopen is één ding zeker: hij begeeft het een keertje bij
ons. Wij rijden net zolang tot ie niet meer gerepareerd kan worden. Wanneer
dat is weten we nooit vooraf. Twee weken geleden was het zover. Net op het
moment dat wij ook een keertje met de auto op vakantie gaan. Ik rook een
verbrand luchtje en de koppeling kwam niet meer terug. Totale kosten een
dikke duizend euro. Dit was het moment om onze trouwe Peugeot aan de
sloperij toe te vertrouwen. Nog een geluk dat dit niet ergens op een
Sloveense berg gebeurde! Al snel
stond er een "nieuwe" oude auto op de
oprit. Na wat opstart-probleempjes zijn we daar hartstikke blij mee. Het
geeft ons alleen maar
meer vakantiegevoel. We moeten net als bij een huurauto nog alle knopjes
en instellingen leren. Vanochtend was het dan zover, onze vakantie kon
beginnen. Om 4 uur trokken we de deur achter ons dicht. We volgden trouw
onze Tommie die ons feilloos tot voorbij Frankfurt navigeerde. Daarna
waren we wel klaar met de snelweg dus reden we een stukje zomaar een
dorpje in. Daar stond een mooi bankje met een steen in de vorm van een
tafeltje. Perfect om ons brandertje
tevoorschijn te halen en een kopje koffie en thee te zetten. Samen met
een broodje was dat een prima ontbijt/ lunch. Het was nog steeds
hartstikke vroeg. We besloten tot Würzburg binnendoor te blijven rijden.
Dat schoot natuurlijk voor geen meter op. Niet omdat het druk was maar
omdat er zo'n fotogenieke zonnebloemvelden