Michel was vandaag gelukkig weer opgeknapt maar nu was Nick aan de beurt. Een reisdag met buikkrampen is niet prettig maar het is niet anders. Om stipt 4 uur in de ochtend stond het welbekende Djed-busje klaar. In de koelkast stond ons ontbijt ingepakt klaar. We pakten wat yoghurtjes en een paar pakjes drinken, meer hadden we op dit vroege uur niet nodig. Je zou denken dat zo'n chauffeur de weg wel kent of op z'n minst navigatie heeft maar toch presteerde hij het om verkeerd te rijden. Michel zag het op z'n gps gebeuren maar ga je een chauffeur nou corrigeren waar hij moet rijden? Even later vroeg hij aan een passant - die zijn er zo midden in de nacht ook niet zoveel - hoe hij moest rijden en toen kwamen we toch nog keurig op tijd bij Aswan Airport. We moesten al meteen door security. Ik liep met de mannen mee maar dat was niet de bedoeling; mannen moesten rechtsom en vrouwen linksom. Oké, dat hebben we nog nooit meegemaakt. We moesten ook allemaal gefouilleerd worden, dat zal waarschijnlijk de reden van de splitsing zijn. Onze koffer moest nog geopend worden want ons antieke lampje dat we op de markt

in Aswan gekocht hadden zag er verdacht uit. Na dit van alle kanten bekeken te hebben mocht ie toch met ons mee. De vlucht naar Cairo verliep verder heel vlot. Voordat je het in de gaten hebt is de landing alweer ingezet. Michel en ik hadden inmiddels honger na een dag nauwelijks eten. We zaten om half negen in de ochtend aan een cheeseburger van de Burger King. Hoe lekker het Egyptische eten af en toe ook is - met name op de boot hebben we voortreffelijk gegeten - ons maag/darmstelsel "sputtert" af en toe tegen. We moesten weer veelvuldig door security maar niemand die om onze negatieve coronatesten vroeg. Pas toen we bij de gate zaten kwam een mevrouw vlug even kijken en een

zondag 2 januari 2022
Aswan - Amsterdam