We verlieten Luxor rond kwart over negen. We hadden al 2x afscheid genomen
van onze chauffeur Salah maar toch verscheen hij nu weer. Hij kon er zelf
ook wel om lachen. We pikten nog meer mensen op om ons een uurtje verderop
naar de boot te brengen. Het was een Amerikaans koppel met hun ouders. Ook
Osama stapte in om een stukje mee te rijden. Nick bedankte hem hartelijk
voor de heerlijke

verjaardagstaart. Ongeveer halverwege namen we weer afscheid van hem toen
hij overstapte op een tegemoetkomend Djed-busje. We stopten aan de kade in
Esna waar de Dahabiya lag. Onze boot heet de Nora. Oh, wat fantastisch mooi!
Dit is een replica van een oude zeilboot. Het heeft de allure van
langvervlogen tijden. Onze hut was al klaar. Het zag er op en top uit. Boven
op het dek konden


we even relaxen. Waar gaan we zitten? Doen we de lekkere ligbedden
in de zon of toch maar de hangmat. Kiezen we
voor een zitje op de grond of gaan we aan de grote tafel in het midden
zitten. Hier kan ik wel aan wennen! We maakten kennis met de andere gasten
en onze gids voor de rest van de

cruise. We vertrokken naar de tempel van
Esna, hier vlakbij. Het was slechts een paar minuutjes lopen. Je zou denken
dat we niet snel meer onder de indruk zijn van de zoveelste tempel maar
deze was ook weer een plaatje. Ergens in de 19e eeuw is deze tempel
ontdekt die onder het slib van