een lift met een smeedijzer hek uit het jaar nul naar boven. Dat was een belevenis op zich. Ik geloof er niks van dat er hier een periodieke keuring plaats vindt haha. De lift was niet zo groot dus Michel en ik gingen samen met de bagage als eerste naar de vijfde verdieping. We openden de lift en kwamen in een gangetje waar een oude man in een hoekje op een bed lag te slapen. Gewoon midden in de gang. Hij opende voorzichtig één oog en zag dat we niet goed wisten waar we moesten zijn. Heel stram stond hij op en drukte heel vriendelijk ergens op de bel en opende heel galant voor mij de deur. Daarna ging hij weer verder slapen. Een vreemde gewaarwording zullen we maar zeggen. Inmiddels waren Nick en Tarik ook boven. Het hotel is echt supermooi! Heel authentiek en sfeervol! We hebben een mooi balkonnetje waar we uitkijken over de drukte van de stad. Na even opfrissen zijn we een klein rondje gaan lopen. We kozen voor een snelle hap bij de Mac. Morgen gaan we wel culinair doen, voor nu voldeed dit prima. Het was inmiddels al middernacht dus de hoogste tijd om op één oor te gaan!