Het valt me op dat de mensen hier zo vriendelijk zijn. Herhaaldelijk worden
we welkom geheten in Maleisië. Gisteren vroeg iemand nog of ik de voetballer
Neeskens kende. Uh ja, nu voel ik me oud haha. Vanochtend waren we vroeg op
want vanaf 8 uur moest er weer betaald worden op onze parkeerplek.
Vanaf 8
uur konden we ontbijten dus hebben we de spullen alvast in de auto gedaan,
ons laatste muntje in de parkeerautomaat geworpen en om klokslag 8 uur
aangeschoven voor het ontbijt. Het werd allemaal vers klaargemaakt,
heerlijke verse jus en cappuccino. Het duurde allemaal net wat langer dan de
20 minuten die we betaald hadden. Toen we bij de auto kwamen zagen we
ijverige agenten al bekeuringen uitschrijven. Hopelijk hebben ze ons nog
niet gehad, er zat in ieder geval niks onder de ruitenwisser. Net ten
zuiden van Kuala Terengganu stopten we weer eens voor een moskee. Na de
gouden, zilveren, witte, kristallen, blauwe en weet ik veel hoeveel
verschillende types, hebben we nu de drijvende variant. Deze moskee is
gebouwd op een meertje.
Helaas waaide het net te hard voor een mooie reflectie maar het was de
korte stop zeker waard. We reden weer zuidelijk over de kustweg. Dit is
nog net geen snelweg, het rijdt lekker door maar is ook wel een
tikkeltje saai. Daarom namen we af en toe een detourtje door een dorpje
of langs het strand. Weer valt het op hoe weinig toeristen hier zijn. De
faciliteiten zijn echt mooi aangelegd maar er is