één maal genieten van het geweldige uitzicht bij de rivier en toen was het toch echt tijd om alles in te gaan pakken. Wat hebben we het hier fijn gehad. We reden terug naar het hoofdkamp van Pafuri en namen afscheid van de Zwitserse familie. Tijd om weer wat kilometers te gaan maken. Alle apparatuur was inmiddels zo ongeveer leeg omdat we in het kamp geen stroom hadden. De omvormer werd aan het werk gezet terwijl we reden. Ik heb het eerste gedeelte achter het stuur gezeten zodat Michel wat foto's kon uitzoeken en bewerken. Het was hier toch maar een saai landschap en de route was ook niet al te moeilijk, gewoon ruim 100 kilometer rechtdoor. Je

mag op deze weg 120 km per uur rijden maar dat is echt levens-gevaarlijk. Regelmatig stak er een geit of koe over en de potholes waren hier ook heftig. Het laatste gedeelte heeft Michel het stuur weer overgenomen. De omgeving was nu veel mooier geworden met bergen en veel groen. Morgen gaan we een tour door deze omgeving doen. Het was drie uur toen we arriveerden bij de lodge voor de nacht. Wat is het hier prachtig gelegen. De lodge is van Nederlandse eigenaren en het geval wilde dat alle gasten ook