Om half zeven rolden we ons bed uit en gingen meteen op pad. De zon kwam net
op wat een mooie rode hemel gaf. Het wild was echter nog niet
wakker. We besloten meteen dat dit de laatste keer was dat we zo vroeg op
pad gingen om beesten te zien, vorige keer vonden we er overdag veel meer
dan 's ochtends vroeg. We reden een stuk naar het zuiden richting Crocodile
Bridge. Niks te zien. Af en toe zagen we wat impala's, een gnoe, wat zebra's
en een giraffe. Je moet ook gewoon geluk hebben want we troffen een stel dat
nog helemaal beduusd was van een luipaard die precies voor hun auto
wakker. We besloten meteen dat dit de laatste keer was dat we zo vroeg op
pad gingen om beesten te zien, vorige keer vonden we er overdag veel meer
dan 's ochtends vroeg. We reden een stuk naar het zuiden richting Crocodile
Bridge. Niks te zien. Af en toe zagen we wat impala's, een gnoe, wat zebra's
en een giraffe. Je moet ook gewoon geluk hebben want we troffen een stel dat
nog helemaal beduusd was van een luipaard die precies voor hun auto
overstak. We zagen de foto's en waren een tikkeltje - zeg maar gerust een
tikkel - jaloers, wat een bofkonten! Ze glunderden helemaal, het was ze
gegund! Het mooiste moment was toen we weer bijna terug in Lower Sabie
waren. Vlak langs de weg op een meter afstand stond een moeder olifant
haar
jong te zogen. Het was zelfs zo dichtbij dat we de telelens moesten
vervangen voor de gewone anders kon het er niet op. We zagen hoe het
kleintje zijn
jong te zogen. Het was zelfs zo dichtbij dat we de telelens moesten
vervangen voor de gewone anders kon het er niet op. We zagen hoe het
kleintje zijn 
