Midden in de nacht hoorde ik gestommel. Michel stond naast zijn bed, hij had een mug gehoord. Met zo'n rietgedekt dak is het natuurlijk geen beginnen aan om dat ding te vangen. Hij is dus maar ons klamboetentje gaan halen om 2 uur 's nachts. Om kwart over 6 ging de telefoon. De dame die het ontbijt klaar kwam maken stond voor het hek. Dus hup, Michel er weer uit om het hek open te maken. Het zou een uurtje duren voordat het eten klaar was. We vroegen ons al af of ze voor een heel weeshuis aan het koken was. Het rook in ieder geval lekker. Wij maakten ons intussen klaar om meteen na het ontbijt te vertrekken zodat we nog mooi wat extra tijd hadden voor onze eerste safarimiddag. Het eten was meer dan prima.

Ik ben niet zo'n liefhebber van al dat vlees 's ochtends maar Michel heeft heel wat worst en spek naar binnen geschoven. Geef mij maar een gebakken eitje, dat was er ook volop. Ik blijf het overigens een beetje ongemakkelijk vinden dat het meisje dat het eten bereidde buiten ging wachten totdat wij klaar waren. We zeiden al dat ze gerust binnen kon blijven, het was tenslotte best koud buiten. Maar nee hoor, daar wilde ze niks van weten. Toen we klaar waren heb ik haar geroepen en ging ze de afwas doen. Haar neef - de joviale jongen die ons gisteren bij het kanoën opgehaald had, zou om 8 uur met de auto komen om ons naar de doorgaande weg te begeleiden. Het is hier een wirwar van zandpaadjes die echt niet op de navigatie staan. Hij belde om te zeggen dat ie een paar minuutjes later zou komen. Die paar minuutjes werden een half uur. We stonden net op het punt om dan maar op de gok te gaan rijden toen hij er aan kwam. Duizend excuses

19 juli 2018
Inanda - Imfolozi-Hluhluwe
 Hilltop Camp Rondavel
Gereden  307 km