Het was weer tijd om dit heerlijke paradijsje te verlaten. We waren al vroeg
op omdat we om 12 uur een afspraak hadden voor het volgende avontuur. Om

half 8 arriveerde ons ontbijt terwijl Michel de auto aan het inpakken was.
Grappig om dit gebracht te zien worden op het hoofd. Zonder al te veel
moeite balanceerde het keurig in evenwicht. Rond 8 uur waren we op pad. We
moesten een flinke afstand afleggen over veelal saaie wegen. Het landschap
veranderde van dor naar groen terwijl we naar het Zuiden afzakten. Als enige
stop brachten we een bezoekje aan de Mandela Capture Site. Op deze plek werd
hij destijds gearresteerd. Ze hebben hier een hele mooie sculptuur staan van
allerlei palen. Als je op een bepaald punt staat vormt dit het hoofd van
Mandela. Daarvoor moet je eerst de zogenaamde Long Walk of Freedom lopen.
Een pad met alle belangrijke data
van zijn leven. Er is ook een museumpje bij waarvoor we geen tijd hadden.
Er wordt op dit

moment gewerkt aan een veel groter gebouw. Toen we de snelweg weer op
wilden rijden stond daar een iemand met koeienvellen te koop. We
zagen dat hij ook kussentjes verkocht. Hup, meteen in de ankers en nu zijn
we in het bezit van een mooie lederen kussen zodat ik wat hoger in de
auto zit. Bovendien een leuk souvenir! In de buurt van Durban

schrokken we ons een hoedje. Plotseling verloor een busje voor ons zijn
lading met allerlei vaten die over de weg heen rolden. Gelukkig kon
iedereen op tijd stoppen zonder ongelukken. Het was precies 12 uur toen
we de afslag naar het Ohlange Institute in Inanda namen.