benauwde sfeer dus eigenlijk waren we wel blij dat het weer dicht trok. Na een paar uur hadden we ieder hoekje wel gezien. Echt een aanrader! We hadden trouwens vanaf een muurtje de sledemanden met mensen naar beneden zien komen. Jee, die zijn echt levensmoe zo tussen het verkeer. Dat dat mag! Het was rond drie uur dus besloten we om wat te gaan eten. We kwamen op een terras uit dat normaal gesproken ongetwijfeld een fantastisch uitzicht heeft maar niet vandaag. Het deed ons eens te meer beseffen wat een geluksvogels we de afgelopen weekgeweest zijn. We dronken er maar een borrel op. We hadden nog een paar puntjes op onze navigatie staan dus daar hadden we nog mooi wat tijd voor.

Als eerste reden we naar een groot Jezusbeeld vlak aan de kust. Het lijkt wel wat op dat beeld in Rio de Janeiro maar dat zal ongetwijfeld veel groter en indrukwekkender zijn. Ach, we hebben er maar een klein stukje voor om hoeven rijden. De laatste stop was de Cabo Girão Skywalk. Dit is blijkbaar een van de hoogste klifs ter wereld. Je staat daar op een glazen vloer hoog boven de oceaan. Dit is normaal gesproken niet echt ons ding maar ach, we zijn er nu toch. Het was nog steeds bewolkt dus heel veel zagen we niet. Het was trouwens toch nog best akelig op dat glazen plateau ondanks dat er gewoon mist onder je voeten was. We liepen even door het souvenirwinkeltje en toen was het warempel wat opgeklaard. We liepen dus nogmaals naar de skywalk waar we nu wel zagen hoe diep het was. Voor de laatste keer reden we terug naar ons hotel. We zagen dat het hier aan de noordkant veel natter was en de hele dag geregend had. Het was nu de hoogste tijd om onze spullen in te gaan pakken want morgen vliegen we alweer naar huis.