Ook vandaag werden we weer wakker met een strakblauwe lucht en de zon die
net over de klif komt piepen. Wat zijn we toch bofferds! Na ons weer
rondgegeten te hebben bij het ontbijt zijn we dit keer de andere kant
opgegaan. We reden vanuit Porto
Moniz naar het zuidwesten evenwijdig aan de
kust. Het is hier erg rustig, we komen nauwelijks andere
Moniz naar het zuidwesten evenwijdig aan de
kust. Het is hier erg rustig, we komen nauwelijks andere
mensen tegen. Michel had online een mooi uitzichtpunt gezien net ten
noorden van Ponta do Pargo. Dat was dus onze eerste stop van vandaag.
Het was er werkelijk prachtig! Stel je voor: een stakblauwe lucht, zo'n
400 meter onder je de machtige oceaan, een smal paadje door een groen
weiland naar een uitzichtpunt waar dan ook nog de koeien staan te grazen
en dit allemaal omlijst met een stralende zon en geen zuchtje wind. Dit
plekje was helemaal voor ons alleen. Fantastisch! Dat legde de lat voor
vandaag natuurlijk wel hoog. De volgende stop in Ponta do Pargo bij de
vuurtoren was dan ook mwah: aardig maar een stuk minder mooi. We
vervolgden de weg naar het zuiden met niet echt een doel. Gewoon
genieten van de mooie dorpjes en de uitkijkjes op de oceaan. Ergens in
zo'n dorpje was een strand bezaaid met grote keien. Daar hebben we even
een kijkje genomen en besloten toen om toch weer het binnenland in te
rijden. We namen de kronkelweg ER209 richt Paul da
Het was er werkelijk prachtig! Stel je voor: een stakblauwe lucht, zo'n
400 meter onder je de machtige oceaan, een smal paadje door een groen
weiland naar een uitzichtpunt waar dan ook nog de koeien staan te grazen
en dit allemaal omlijst met een stralende zon en geen zuchtje wind. Dit
plekje was helemaal voor ons alleen. Fantastisch! Dat legde de lat voor
vandaag natuurlijk wel hoog. De volgende stop in Ponta do Pargo bij de
vuurtoren was dan ook mwah: aardig maar een stuk minder mooi. We
vervolgden de weg naar het zuiden met niet echt een doel. Gewoon
genieten van de mooie dorpjes en de uitkijkjes op de oceaan. Ergens in
zo'n dorpje was een strand bezaaid met grote keien. Daar hebben we even
een kijkje genomen en besloten toen om toch weer het binnenland in te
rijden. We namen de kronkelweg ER209 richt Paul da
