reden of zo. Zo niet ons ding! De wegen gingen allemaal vlak langs de meren dus zonder herrie zou niet lukken en vonden we al een mooi plekje dan was het weer beredruk. We besloten om de navigatie gewoon op de camping te zetten en daar na aan het meer te gaan zitten. Maar het schoot gewoon helemaal niet op. In Kelowna ging het zelfs stapvoets. Wat een verschil met gisteren en vanochtend in Amerika! Michel was vermoeid van het rijden dus stopten we even bij een Mac om een milkshake te delen. En daarna maar weer aanschuiven in de file. Bleh, niet leuk. Het laatste gedeelte werd het gelukkig wat rustiger en rond 5 uur draaiden we het Ellison Provincial Park op. He, he, rust! We liepen naar een uitkijkpunt en zagen vanaf daar het strandje beneden aan het meer. Dat hadden we precies nodig. Het was dus weer precies lang genoeg geleden om de tas met zwemkleding kwijt te raken. Na een graaftocht door de auto werd die

onderaan gevonden. Het was nog wel een afdaling naar het strandje maar we hebben daar heerlijk van het zonnetje genoten. We hebben er twee uur gezeten. Ik ben een aantal keren het water ingedoken maar Michel is niet verder dan zijn knieen geweest. Hij vond het toch te koud. Watje!