Het kon zo een scene uit een western zijn. Even later begon een blinde man zijn banjo te bespelen en te zingen. Het klonk allemaal niet op wereldniveau maar het was de sfeer die het zo geweldig maakte. Wij namen ook plaats aan de bar en dronken een biertje/wijntje. Dit was precies wat ik hoopte dat Luckenbach zou bieden. Super! We vervolgden onze weg door Fredericksburg We zijn hier nog geeneens uitgestapt. De vorige keer deden we dat wel en vonden we er niks aan. Via Kerrville reden we richting einddoel van vandaag: Lost Maples SP. Onderweg hebben we een foto gemaakt van Stonehenge en het beeld van Paaseiland, gewoon

op 10 meter van elkaar. Dat kan alleen maar in Amerika. De omgeving was hier echt wonderschoon. Het is niet het spectaculaire van het westen maar de heuvels hadden wel 50 tinten groen. Frisse lichtgroene blaadjes, donkere dennenbomen en wat bruinige bloesems. Erg mooi. Een paar jaar geleden zagen wij in Canada langs de weg honderden petjes aan weipalen hangen. Hier hadden ze een andere variant: allemaal laarzen op