bood mobiel internet uitkomst en zagen we dat we nog eens 13 kilometer over deze weg moesten. Al hobbelend en bobbelend zijn we verder gereden. Het moet gezegd dat de weg erg mooi was langs een groot meer en swamps. We zagen ook hier het resultaat van de overstromingen van afgelopen tijd. Ik was toch blij toen ik het bordje van de camping zag, stel je voor dat er paaltjes of een slagboom net voor het einde zouden staan. Het was een plaatje van een campground. Het water stond bijna tot aan de plaatsen met prachtige bloemen voor de deur. We

genoten met volle teugen hier met een glas wijn en een boek. We waren getuige van een grote vogel die een krabbetje ving bij ons voor de plek. Dit soort campings heeft met voorsprong onze voorkeur. Helaas hadden we geen hout om een vuurtje te stoken en bovendien keek de lucht dreigend. De buurman kwam vertellen dat er een weeralarm afgegeven was voor 25 kilometer noordelijker maar wij zouden safe zijn hier. Wat is dat toch met ons deze vakantie, zodra we een state park oprijden krijgen we regen. Gelukkig bleef het bij 1 buitje.