hadden zijn ze met z'n tweetjes doorgelopen. Verkenner nummer 3 was Denise. Ze klom een heel stuk naar boven om te kijken of daar een pad was. Michel ging ook een ander pad proberen. Uiteindelijk kozen we Michels pad om af te dalen. Ik moet zeggen dat ik dit wel leuk vond. Het was lang zo steil niet als op de heenweg gelukkig en met behulp van een stok was het zo gebeurd. We liepen het mooie pad naar de camping weer terug, toch wel met voldoening dat ik dit gedaan had. Tegen een uur of 6 zijn we begonnen met het inpakken van de eerste koffers. Hier is de temperatuur er een stuk dragelijker voor dan morgen in Las Vegas. Jony ging voor de laatste keer een lekker diner voor ons klaarmaken. Morgen in Las Vegas maken we de laatste restjes op.