arriveerden hadden ze de grootste lol met een waterslide. Ook hier hebben we weer een hele tijd doorgebracht. De Vernal Fall was nu niet meer zo'n heftige waterval als in het begin van de zomer maar desalniettemin is het natuurlijk hartstikke gevaarlijk om foto's te maken als je met je voeten in de bovenloop van de waterval staat. Er staat dan ook een groot bord om hiervoor te waarschuwen. Toch    zijn er mensen die dat bord gewoon negeren. Stel je voor dat je daar uitglijdt! Wij zijn ook niet altijd even braaf op dit gebied maar een beetje gezond verstand is toch niet verkeerd af en toe. Het was al laat toen we aan de afdaling van de Mist Trail begonnen. Dat viel dan weer enigszins mee.

Dat waren tenminste rechte rotsblokken. Ondanks dat de waterval vergeleken met 10 jaar geleden toen we ook hier waren veel minder water bevatte, hoorde je de kracht door middel van een echo. Op dit laatste gedeelte kwamen we een gezin tegen met een jongetje dat er helemaal doorheen zat. Ze hadden blijkbaar geen water meer dus hebben we een flesje gegeven. Er zat echt geen puf meer in het kind. Het zag er zorgelijk uit. Heel veel puf had ik ook niet meer. Ik was kapot. Het laatste stuk vanaf de brug heb ik af en toe leunend tegen Michel om af