wachten in de bloedhitte buiten. Na een uur was er nog niemand geweest. We gingen binnen maar eens verhaal halen. Er werd ons beloofd dat er toch echt snel iemand zou komen. We waren inmiddels maar weer binnen in het kantoor gaan zitten want daar was tenminste airco. Eindelijk werden we dan toch geholpen door een superaardige man en konden we na de algehele inspectie op pad. Het was inmiddels half 4. Eerst moesten we natuurlijk de auto in gaan leveren wat ook weer tijd kostte. Het plan was om daarna via Lake Mead over de scenic route naar Valley of Fire te rijden. We kozen wegens tijdgebrek echter voor de snelweg. Om een lang verhaal kort te maken, het was al na vijven toen we de campground bij Valley of Fire opreden. Wat een prachtig gelegen camping! Gelukkig waren er nog

plekken genoeg met stroom wat in ons geval airco betekende. Denise zat al snel boven op de hoogste rots in de omgeving. Ook Jony zagen we daarboven. De jongens kozen voor een koel pilsje op de picknickplaats. We zagen al snel om ons heen enkele buitjes en ook wat bliksemflitsen. Eigenlijk wilden we nog verder het park ingaan om wat moois te bekijken maar vanwege het weer hebben we dat maar niet meer gedaan. Een andere reden was dat een fles