Rond 8 uur vanochtend heb ik een pot koffie gezet
en ben lekker buiten op de porch gaan zitten. Nick kwam me al gauw gezelschap houden. We zagen aan de
andere kant van de weg een hertje grazen. De kolibries vlogen af en aan bij
de drinkbakjes die hier overal hangen. Wat een heerlijk plekje. Ik had de
oven aangezet en toen iedereen wakker was aten we verse croissantjes. Ik
zette nog maar eens wat koffie. De
jongens waren intussen de diertjes weer
op gaan zoeken. De eigenaresse kwam gezellig een praatje met ze maken. Eén
van de konijnen heette ook Nick. Ik hoorde ze volop kletsen. Even later kwam
ze richting ons om te vertellen dat we zo'n leuke
jongens hebben. Dat weet ik natuurlijk ook wel maar altijd leuk om te
horen. Ik vroeg haar hoe het kwam
dat er verder geen gasten waren. De scholen waren blijkbaar net weer
begonnen en alleen de weekenden waren nu nog vol. Door de week waren er
nauwelijks gasten. Het viel blijkbaar niet mee om rond te komen dus ik heb
haar beloofd om dit hotel in Nederland aan te bevelen. Dus mensen, zoek je
nog een erg leuke overnachtingsplaats in de
buurt van
de Gila Cliff Dwellings denk dan eens aan het Lake Roberts Motel. Wij hebben hier in ieder geval erg genoten, het enige minpuntje waren de smalle bedden. Iets over tienen waren we weg. Ons doel voor vandaag waren de Gila Cliff Dwellings.
Wat is dit een mooie weg om te rijden. We waren