de trail zien dus zijn Michel, Tim en ik dat nog gaan doen. Nick heeft zich intussen vermaakt met het bouwen van torens van stenen. Toen we weer terug bij hem waren konden we de terugweg aanvangen. Dat ging verder weer prima gelukkig. Het bleef ontzettend benauwd dus het beste wat we konden doen was naar de Carlsbad Caverns rijden. Daar zouden we lekker onder de grond gaan. Het was een klein uurtje rijden. Tim sliep die tijd en tankte zo weer wat energie bij.

We reden door een enorme onweersbui en toen we eenmaal bij de Caverns aankwamen was het een aangename temperatuur. We aten een bak yoghurt en wilden kaartjes kopen voor de Natural Entrance. Deze waren echter weer gratis met de parkenpas. Bij de grot aangekomen kregen we een standaard rangerpraatje over wat wel en niet mocht in de grot. Daarna daalden we via de switchbacks af de grot in. Het was een flinke afdaling. Wat een enorme grot is dit! We hebben nog nooit zo'n grote gezien. Het was ook erg mooi belicht allemaal, heel ingetogen. Ik had verwacht dat ze er op z'n Amerikaans wel een soort van kermis van gemaakt zouden hebben maar dat was helemaal niet het geval. We vonden het allemaal een fantastische tour. Door de spaarzame verlichting was het wel wat moeilijker