protocol
maar blijkbaar nodig om het hier een beetje in goede banen te leiden. We
moesten een korte trail lopen om bij de pool te komen. Wauw, wat mooi.
Dit was een soort van halve grot waar water over de rand naar beneden
sijpelde en zo in de pool viel. Het is altijd grappig om te zien wat die
Amerikanen allemaal meesjouwen voor een dagje uit. Vooral de enorme
koelbox is onmisbaar en wordt over de moeilijkste paden meegenomen. We
doken meteen het water in. Heerlijke temperatuur en een heel aparte
ervaring om hier rond te zwemmen. Het was ook al meteen erg druk.
Gelukkig laten ze maar een beperkt aantal mensen toe. Het is hier
tenslotte een natuurpark. Blijkbaar is de begroeiing op de oever ook
kwetsbaar want de jongens moesten daar wegblijven. Ze hadden daar net een
schildpad gezien. Toen ik weer wilde gaan zwemmen zag ik een enorme vis.
Van de ranger hoorde ik later dat dat een catfish was. Ook vertelde ze dat hier in de oevers giftige
slangen zaten, dat was ook de reden dat de jongens daar weg moesten. Toen Nick en ik nog een rondje rond het meer liepen zagen we nog een erg grote schildpad, erg jammer dat we de camera niet bij hadden.
Na zo'n 2,5 uur hadden we het hier wel gezien. Daar zal vast iemand blij
mee geweest zijn want er stond een lange rij bij de ingang. Iedere keer
als er iemand vertrok mocht er een nieuwe auto naar binnen. We zagen dat
er zelfs auto's
weggestuurd werden omdat de wachtrij niet tot aan de openbare weg mocht
staan omdat dan al het